Levenstestament kan niet makkelijk aan de kant geschoven worden

Soms neemt iemand met een levenstestament maatregelen om te voorkómen dat hij of zij onder curatele word gesteld, of dat een (meerderjarigen)bewind en mentorschap moet worden ingesteld. In het levenstestament wijst u zelf iemand aan als uw gevolmachtigde voor het geval u wilsonbekwaam wordt of om een andere reden niet meer uw eigen belangen kunt behartigen.

Onlangs speelde een zaak voor het Gerechtshof waarin de kantonrechter eerder zowel een meerderjarigenbewind als een mentorschap had uitgesproken, uit te voeren door een professioneel bewindvoerderskantoor. De kantonrechter had twijfels bij de wilsbekwaamheid van degene die het levenstestament had laten opmaken. Het Hof ging daar in hoger beroep niet in mee.

Ook als er redenen voor meerderjarigenbewind en mentorschap aanwezig zijn, blijft de vraag of dergelijke maatregelen nodig zijn als er een bestaand levenstestament is. 

Het Hof gaat er van uit dat de notaris die het levenstestament heeft opgesteld, zich op de voorgeschreven manier overtuigd heeft van de wilsbekwaamheid van de cliënt. Als daarnaast de mentor stelt dat betrokkene prima in staat is om zijn wil kenbaar te maken en het Hof dit zelf ook kan waarnemen, is er geen enkele reden om een levenstestament ongeldig te verklaren wegens wilsonbekwaamheid.

Voor het Hof is ook nog artikel 12 van het Verdrag inzake de Rechten van personen met een handicap van belang. Nederland heeft de verplichting om beschikkingen te respecteren die iemand treft met het oog op mogelijke wilsonbekwaamheid in de toekomst. Als iemand met het levenstestament als doel heeft om bewind, mentorschap en curatele te voorkómen, zou dat doel ernstig worden belemmerd, door zonder voldoende redenen anderen dan degenen die in het levenstestament zijn aangewezen tot bewindvoerder of mentor te benoemen.