Tentoonstelling Gies Backes
Gies Backes (1977) woont en werkt vanuit zijn geboorteplaats Venlo, waar hij na zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst Maastricht zijn atelier vestigde. Backes exposeerde in binnen- en buitenland en werd onder meer tweemaal genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst.
Backes haalt de inspiratie voor zijn schilderijen uit zijn directe omgeving. Daarbij wordt hij niet aangetrokken door bijzondere of afwijkende objecten of situaties, integendeel, hij heeft meer oog voor het gewone, het alledaagse. Dat klinkt wellicht saai, maar Backes streeft er juist naar om dat ogenschijnlijk saaie fascinerend te maken. Hij wil door middel van het verbeelden van het alledaagse verhalen te vertellen. Open verhalen, verhalen die op verschillende manieren kunnen worden ingevuld. Afhankelijk van de creativiteit maar ook van de herinneringen en de ervaringen van de kijker.
Gies Backes creëert het verhalende effect op verschillende manieren. Door het gebruik van een beperkt aantal kleuren, vaak flets, en door de wat wazige verfstreken, verandert hij de werkelijkheid in een suggestie van de werkelijkheid. Je weet wat het voorstelt, maar het weigert er zich precies aan te houden. Het interpreteert. Is de realiteit een herinnering aan de realiteit geworden? Een romantische variant? Een droomversie ervan?
Daarnaast maakt Backes gebruik van de ruimte. Bij een deel van zijn schilderijen plaatst hij zijn onderwerpen nadrukkelijk in de ruimte. Hij geeft als het ware gelegenheid aan de kijker om in zijn werk te stappen en speler te worden op zijn toneel. In sommige werken zoomt hij zo ver in op het thema – de vloer, een schaduw, een reflectie in een raam – dat het nieuwsgierig maakt naar de verdwenen context, naar de ruimte die het achter zich heeft gelaten. Een omgekeerde manier om de kijker zijn eigen verhaal te laten verzinnen.
(Deze tekst is gebaseerd op een artikel van kunstjournalist Rob Perrée.)